Tempeh (czyt. tem-pay albo tempé) to fermentowany produkt z soi przeobrażonej pod wpływem ciepła przez kultury bakterii (Rhizopus oligosporus).
Liczne źródła podają, że tempeh pochodzi z Indonezji, a jego stolicą jest Jawa. Pierwsze wzmianki o tym produkcie pochodzą z księgi „Serat Centini” z 1815 roku – w rozdziale „Cebula i fermentowany tempeh” znajdują się informacje o produktach spożywczych, daniach i tradycjach kulinarnych dawnej Indonezji.
W każdej wiosce znajdował się Tempeh House, a do wytwarzania tempehu zatrudniony był Tempeh Master, na którego wynagrodzenie składali się wszyscy mieszkańcy. Zadaniem Mistrza Tempehu było dbanie, aby w wiosce nigdy nie zabrakło świeżego tempehu. Codziennie przygotowywał kolejne porcje soi do fermentacji, zaopatrywał każdą chatę w zwinięte liście bananowca chroniące dojrzały, sfermentowany, gotowy do jedzenia tempeh.
