Jamie Oliver – krótka historia upadku imperium

Jamie, zapalony krzewiciel idei zdrowego żywienia dzieci, hejtujący fast foody autor wielu książek i publikacji, a także aktywny działacz społeczny, angażujący się w akcje charytatywne, podbił nasze serca. Nic dziwnego! Był naprawdę autentyczny i zdawał się wierzyć we własne założenia. A założenia, także te dla sieci restauracji, były proste, choć w tamtym momencie – w 2008 roku – wręcz rewolucyjne. Ekologia, sezonowość, fair trade – marzenie!

Wszystkie składniki dań miały być pozyskiwane od lokalnych producentów – zarówno we Włoszech, jak i w całej Wielkiej Brytanii. Jaja, mleko czy ryby, a przede wszystkim mięso – pochodzące wyłącznie od zwierząt hodowanych w humanitarnych warunkach, w pełnym dobrostanie. Makaron wytwarzany na miejscu, od podstaw, świeży każdego dnia. Pracownicy przeszkoleni pod kątem pozyskiwania składników, mający świadomość i wiedzę na temat ich pochodzenia, tak by doskonale znali historię dania, mogli być z niej dumni i się nią dzielić. Innymi słowy – esencja świadomego konsumowania. Same restauracje miały być niedrogie, otwarte i przyjazne dla każdego. Rodzime, lokalne, dostępne. Takie, w których każdy gość będzie czuł się dobrze, prawie jak w domu. Do tego architektonicznie zaprojektowane tak, by wpisywały się w historię i specyfikę miejsca, w których wyrosły. Brzmi jak plan idealny? Tak. Lecz nie do końca. Co poszło nie tak?

Jamiego Olivera kłopoty z ekonomią

Kłopoty zaczęły się w 2017 roku. Już wówczas szef kuchni przeznaczył 3 miliony funtów z własnych pieniędzy na ratowanie zagrożonego biznesu, choć niektóre źródła podają, że nawet trzykrotnie więcej. W 2017 roku Oliver zamknął ostatnią ze swoich restauracji Union Jacks, zamknął także magazyn „Jamie”, który był wydawany od niemal 10 lat.

O kryzys i regres biznesowy Oliver obwiniał brexit, a także wysokie koszty wynajmu lokali i wzrost płacy minimalnej. Eksperci twierdzą jednak, że na spadek popularności restauracji Jamiego spory wpływ miał wzrost liczby aplikacji z ofertą dań na wynos i wysyp nowych restauracji na głównych ulicach Wielkiej Brytanii – czyli generalnie przesyt ofertą kulinarną.

Niestety i tu można się spierać. W tamtym czasie sieć restauracji Jamiego zderzyła się z falą złych opinii – i to opinii osób ważnych. Marina O’Loughlin, wpływowa krytyczka kulinarna, w 2018 roku w sposób bezpardonowy skrytykowała – dosłownie zjechała – restauracje Jamiego. Po wizycie w jednej z nich odniosła się do serwowanych dań, używając dosadnych słów: „słone bagno sosu”, „danie brązowe i zakurzone gałką muszkatołową”, „wióry bez smaku”. Poszło w świat.

Co będzie z Jamiem dalej? Nie wiadomo. Już na początku 2018 roku sieć była poważnie zadłużona, włącznie z wypłatami dla pracowników, na niebagatelną sumę 2,2 miliona funtów. Problemy finansowe wynikały także z zaległości w podatkach, opłacaniu dostawców, rozliczeniach z właścicielami wynajmowanych lokali, a nawet spłacaniu kredytów bankowych. 

Czy restauracje Jamiego przetrwają? Nie wiadomo. KPMG niestety odmawia komentarza.